Stosowanie leków i ryzyko zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-naskórkowej ad 8
Natomiast ryzyko wielowymiarowe w innych krajach wynosiło 9,3. Wskaźniki używania w różnych krajach były podobne w przypadku pacjentów, ale różniły się między kontrolami: 13 procent we Francji w porównaniu z 2,5 procent w innych krajach (zakres od do 4 procent). Roczna sprzedaż acetaminofenu we Francji wynosi 10 i 20 razy więcej niż w Niemczech i we Włoszech, odpowiednio (Vesque D, UPSA laboratoria: komunikacja osobista). W innych badaniach we Włoszech33 i Francji 34 szacowane użycie acetaminofenu w grupie kontrolnej było podobne do tego u nas. Odkrycia te potwierdzają naszą obserwację dotyczącą zmienności w stosowaniu w kontrolach. …read more
Stosowanie leków i ryzyko zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-naskórkowej ad 7
Ten wynik i doniesienia o przypadkach związanych z profilaktycznym podawaniem długo działających sulfonamidów 20-22 sugerują, że reakcja wywołuje antybiotyki, a nie infekcja. Wśród NLPZ od dawna implikują pochodne butazonu (fenylobutazon i oksyfenbutazon). Ponieważ leki te są obecnie rzadko stosowane, w bieżącym badaniu nie były dostępne żadne informacje na ich temat. Podejrzewano także pochodne oksamu. 23 Izotonikam został wycofany z rynku we Francji po związaniu z 13 przypadkami martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka.8 Dwa obecnie sprzedawane oksykamy, piroksykam i tenoksykam, były w znacznym stopniu związane, a ryzyko było znacznie wyższe dla nich niż w przypadku diklofenaku i pochodnych kwasu propionowego. …read more
Stosowanie leków i ryzyko zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-naskórkowej ad 6
W przypadku tych leków średni czas stosowania był znacznie niższy w przypadku pacjentów z przypadkami niż w przypadku kontroli. Jak pokazano w Tabeli 3, ryzyko było znacznie podwyższone u pacjentów, którzy niedawno rozpoczęli terapię (<2 miesiące) z lekami przeciwdrgawkowymi, allopurinolem, oksykamowymi NLPZ i kortykosteroidami, w zakresie od 52 do nieskończoności (mediana obiektywnych oszacowań, od 25 do 90) . Podczas długotrwałego stosowania fenobarbitalu (5.8) i kwasu walproinowego (7.3) utrzymywało się znacząco podwyższone, ale mniejsze ryzyko względne. Tabela 4. Tabela 4. …read more
Stosowanie leków i ryzyko zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-naskórkowej ad 5
Wśród antybiotyków niesulfonamidowych, aminopenicyliny (ryzyko względne na wielu odmianach, 6,7), chinolony (10), cefalosporyny (14), tetracykliny (8.1) i imidazolowe leki przeciwgrzybicze (surowe względne ryzyko, 24) były istotnie związane z tymi stanami. Gdy niedawna infekcja została uwzględniona w modelu, względne ryzyko związane ze stosowaniem antybiotyków nonsulfonamidowych zmniejszyło się nieco, ale wszystkie pozostały znaczące, w zakresie od 4,5 do 11. Czynniki przeciwdrgawkowe fenytoina, kwas walproinowy, fenobarbital i karbamazepina miały znaczące ryzyko względne o wielu zmiennych w zakresie od 8,3 do 12. Wśród NLPZ tylko pochodne oksykamu były istotnie związane z tymi chorobami (ryzyko względne na wielu zmiennych, 22). Górne granice ufności 95% dla pochodnych kwasu propionowego i diklofenaku uniemożliwiają wykluczenie pewnego wzrostu ryzyka, ale ryzyko związane z oksykamowymi NLPZ było istotnie wyższe (odpowiednio P = 0,009 i P = 0,02). …read more